Model łowiectwa jest różny w poszczególnych krajach i zależy od wielu czynników: ustroju państwa, ustawodawstwa związanego z własnością gruntów, tradycji, podejścia do problemów ochrony przyrody itp.

W krajach europejskich, zwłaszcza zrzeszonych w Międzynarodowej Radzie Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny CIC (Conseil International de la Chasse et de la Conservation du Gibier) łowiectwo ma za zadanie sterowanie populacjami zwierzyny i środowiska. Sterowanie to musi spełniać wymogi ochrony przyrody, w tym zwierząt łownych i ich bioróżnorodności. W kodeksie etycznym myśliwego europejskiego, zatwierdzonym przez UE określono, że dziką faunę należy zachować dla obecnych i przyszłych pokoleń ze względu na jej wartość ekologiczną, gospodarczą, estetyczną, kulturową i wychowawczą. Stwierdzono, że polowanie jest elementem gospodarowania dzikimi populacjami zwierząt, pod warunkiem poszanowania ekologicznych potrzeb gatunków i zachowania równowagi biologicznej. Gospodarka łowiecka nie może być prowadzona tylko pod kątem zwiększenia pozyskania.

CIC, organizacja założona w 1930 r. przy współudziale Polski, w programie działania zawarła m.in.: koordynację pracami dotyczącymi europejskiego ustawodawstwa łowieckiego, prowadzenie badań, obronę łowiectwa na arenie międzynarodowej, wspieranie narodowych organizacji łowieckich w rządach ich krajów, propagowanie etyki i kultury łowieckiej i działalność wydawniczą. Do 1999 r. siedzibą CIC był Paryż, obecnie jest nią Budapeszt.

 Organizacja zrzesza 26 państw członkowskich oraz wiele organizacji łowieckich i przyrodniczych, jak również ekspertów, naukowców i członków indywidualnych  z 86 krajów z całego świata (oficjalna strona CIC).

Pomysł założenia międzynarodowej organizacji łowieckiej powstał w 1910 r. na I Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w Wiedniu. Jesienią 1928 r. odbyło się w Nowych Zamkach (Słowacja) wstępne posiedzenie inicjatorów tego zamierzenia, a protokół zebrania podpisali: w imieniu Francji  - Maxim Ducrocą, Rumunii  -p. Saulesco, Czechosłowacji — p. Siman, Polski —  J . Ejsmond. Inicjatywie i energii Maxima Ducrocqa i hrabiego Luisa Károlyi z Palárikova, gdzie obecnie mieści się muzeum CIC oraz finansowemu poparciu udzielonemu tej organizacji  przez rząd francuski — zawdzięcza Francja swą przodującą pozycję w CIC. Pierwsze posiedzenie konstytucyjne CIC odbyło się w 1930 r. w Paryżu, który wyznaczono na siedzibę tej organizacji, a wiceprezesem rady wybrano Juliusza hr. Bielskiego. Od tej pory zaznacza się dynamiczny rozwój CIC, co świadczy dobitnie zarówno o celowości jego istnienia, jak i aktywnej działalności członków. Po siedmiu zaledwie latach w IV Posiedzeniu Rady, zorganizowanym w 1937 r. w Berlinie, uczestniczyli już przedstawiciele organizacji i członkowie z 55 państw. Wybuch wojny przerywa działalność Rady, która wznawia swe prace w roku 1947. (ŁP 11/1973).

Ze względów politycznych dopiero po 30 latach nieobecności polskiego łowiectwa na arenie międzynarodowej władze państwowe wyraziły zgodę na udział Polski w Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w Novym Sadzie, zakończony 3 lokatą w klasyfikacji złotomedalowych trofeów za Jugosławią i Rumunią. Polskie łowiectwo wyszło zza żelaznej kurtyny. Rozwijający się w Europie ruch turystyczny (polowania dewizowe), możliwości eksportu żywej zwierzyny i handlu dziczyzną, udział w wystawach i sympozjach zdecydował, że władze państwowe wyraziły zgodę na ponowne przystąpienie Polski do Międzynarodowej Rady Łowieckiej (CIC) w charakterze pełnoprawnego członka tytularnego. Pierwsze walne zebranie CIC z udziałem Polski odbyło się 23-29 maja 1968 roku w Rumunii.

W roku pięćdziesięciolecia PZŁ odbył się w Warszawie XX Kongres Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny (CIC) z towarzyszeniem wielu imprez: Jubileuszowej Wystawy 50-lecia PZŁ otwartej w PKiN przez gen. T. Pietrzaka i przewodniczącego CIC Pála Vallusa, Wystawy Sztuki Łowieckiej i Animalistycznej, XXIV Ogólnokrajowej Jubileuszowej Wystawy Psów Rasowych.

Po przemianach ustrojowych w Polsce uległa gruntownej zmianie współpraca PZŁ z organizacjami zagranicznymi. Aktywność PZŁ w pracach Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny (CIC – Conseil International de la Chasse) skutkowała przyznaniem Polsce organizacji 40. Zgromadzenia Ogólnego w Krakowie i wyborem polskich myśliwych do władz rady oraz do komisji problemowych. 16 września 1994 roku PZŁ został przyjęty w Brukseli do Federacji Organizacji Łowieckich Unii Europejskiej (FACE).

Datownik okolicznościowy stosowany z okazji 40 Zgromadzenia CIC w Krakowie w 1993 r.

Organami CIC są: Zgromadzenie Ogólne, Komitet Wykonawczy mający status doradczy UE, Rada CIC składająca sie z członków Komitetu Wykonawczego i przewodniczących delegatur narodowych oraz delegacje krajowe.

W strukturze CIC pracują wyspecjalizowane komisje zajmujące się m.in.: przelotnym ptactwem, zwierzyną grubą, zwierzyną drobną, zwierzyną na różnych kontynentach, sztuką, muzealnictwem, fotografią itp. Powoływane są też grupy robocze zajmujące się ustawodawstwem, ochroną gatunków wymierających, szkodami łowieckimi, trofeami itp.

CIC utrzymuje sojusze w celu promowania bioróżnorodności i zrównoważonego rozwoju przyrody. Jej głównymi partnerami są: FAO (Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych), UNEP (Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych), UNDP (Program Narodów Zjednoczonych ds. rozwoju), UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury), CBD (Konwencja o różnorodności biologicznej), CITES (Konwencja o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami dzikiej fauny i flory), CMS (Konwencja o ochronie wędrownych gatunków), AEWA (Porozumienie o ochronie afrykańsko-euroazjatyckich wędrownych ptaków wodnych), KONWENCJA BERNEŃSKA o ochronie gatunków dzikiej flory europejskiej oraz ich siedlisk, KONWENCJA RAMSAR o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego, IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody), IAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Sokolnictwa), FACE (Federacja Stowarzyszeń dla Łowiectwa i Ochrony Unii Europejskiej) i in.

CIC corocznie organizuje Zgromadzenia Ogólne (Walne Zgromadzenia) ze ściśle sprecyzowaną tematyką obrad. Z tej okazji wydawane są medale, odznaki i walory filatelistyczne.

Masowość filatelistyki stwarza możliwość popularyzacji wielu idei, w tym prawidłowego łowiectwa i ochrony zwierzyny i - co ważne- pozwala zyskać środki na tę ochronę. Znane są na świecie emisje walorów filatelistycznych o tematyce animalistycznej z dopłatą na fundusz ochrony środowiska, w tym i zwierzyny, pozwalający urzeczywistnić tę działalność ochroniarską. Te kulturowe i finansowe względy skłoniły w 1995 r. działaczy CIC do opracowania programu filatelistycznego, z którego my, filateliści łowieccy na pewno będziemy się cieszyć. Oto szczegóły przedsięwzięcia.

Jerold Massler, Amerykanin, został mianowany przez Prezydenta CIC dyrektorem ds. filatelistyki, w celu promowania programu filatelistycznego w ramach działalności sponsorującej CIC.  J. Massler mieszkający w Sewilli (Hiszpania), jest znanym filatelistą, zdobywcą licznych złotych medali na wystawach międzynarodowych. Jest słynnym sędzią filatelistycznym i byłym przewodniczącym klubu filatelistycznego The New York Collectors Club. Opublikował, w trzech językach, liczne artykuły z dziedziny filatelistyki.

Program filatelistyczny, przygotowany przez J. Masslera, przedstawia się następująco: od 3 do 6 emisji znaczków rocznie, z okazji Zgromadzenia Ogólnego (Kongresu) i różnych sympozjów CIC. Znaczki i Koperty Pierwszego Dnia Obiegu (FDC), z odpowiednim hasłem, symbolami i datą wydarzenia wyemitowane zostaną krajach, w których odbywać się będą Zgromadzenia Ogólne. Koperty FDC sprzedawane będą przez uprzednio utworzoną sieć dystrybucyjną i przyniosą CIC znaczne zyski.

Dzięki kontaktom p. Masslera zostanie także założony Klub Filatelistyczny CIC (na zasadach opłacania normalnych składek członkowskich), a raz w roku zorganizowana będzie wystawa filatelistyczna o tematyce animalistycznej, na której najlepszy zbiór znaczków otrzyma nagrodę.

Podczas Zgromadzenia Ogólnego CIC, który odbył się w Monaco zostało wydanych 2000 kopert, będących specjalną emisją Zarządu Poczty Monaco, który to wspaniałomyślnie przekazał CIC 300 znaczków pocztowych.

Także prezydent CIC - Nikolas Franco zapalony filatelista i p. Jerold Massler, ofiarowali CIC 2000 walorów (znaczki i koperty FDC), co oznacza, że pierwsza emisja tego nowego programu będzie stanowiła czysty dochód dla Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny. (Artykuł Wacława Przybylskiego zamieszczony w 3 numerze z 1995 r.  "Biuletynu" Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej PZŁ.)

Początkowo program był realizowany sprawnie, wydano w kilku krajach znaczki i datowniki okolicznościowe z symbolami CIC, następnie częstotliwość emisji była coraz mniejsza, a obecnie walory te wydawane są okazjonalnie.

Znaczek Monako z wizerunkiem świętego Huberta z 1995 r. Michel nr 2337 rozpoczął program filatelistyczny CIC.

44 Kongres CIC odbył się w Argentynie w dniach 14-18.03.1997 roku i poświęcony był faunie leśnej (całość pocztowa po prawej).

Republika Czeska z okazji 45 Kongresu CIC w 1998 r. wydała serię znaczków (Michel 1781-181) w zeszycikach znaczkowych, koperty FDC i datownik okolicznościowy. PZŁ w Kongresie reprezentowali Ireneusz Michaś, Lech Bloch, Bogusław Fruziński i Ryszard Dzięciołowski, Jacek Tomaszewski i Zygmunt Pielowski. Ryszard Dzięciołowski wybrany został przewodniczącym Komisji Zwierzyny Grubej. Na kongresie Zgromadzenie Ogólne przyjęło opracowany przez Komisję Etyki CIC  dokument "Łowiectwo w służbie przyrody."

46 Kongres CIC odbył się w maju 1999 r. w Milano.  Poczty Włoch (u góry) i San Marino (niżej po lewej) uczciły to wydarzenie datownikami okolicznościowymi. Debatowano głównie na temat kryzysu, jaki od kilku lat przeżywał CIC. Siedzibę organizacji postanowiono przenieść do Budapesztu, bowiem rząd węgierski zaproponował organizacji bezpłatną rezydencję i obsługę administracyjną. Prezydentem CIC, w miejsce Nicolasa Franco, został Dieter Schramm z Niemiec.

W dniach 1-6.05 2001 r. w Portoroż w Słowenii odbyło się 48 Zgromadzenie Ogólne CIC poświęcone niedźwiedziowi brunatnemu. Na posiedzeniu utworzono "Opinię Młodych", tj. grupę młodych myśliwych  działającą w ramach CIC, zadaniem której będzie promowanie łowiectwa wśród młodzieży.

49 Zgromadzenie CIC odbyło się w Stambule w maju 2002 r. i poświęcone było szkoleniu w zakresie gospodarki łowieckiej.

51 Zgromadzenie CIC odbyło się w dniach 27.04-1.05. 2004 r. w Bukareszcie z przewodnim tematem Wildlife nie zna granic.

Kraje europejskie mają zróżnicowane systemy łowieckie. Najbardziej tradycyjny, związany z własnością gruntów, mający korzenie w średniowieczu, polega na dzierżawie obwodów, prowadzeniu w nim gospodarki łowieckiej i pozyskaniu zwierzyny. System ten uznawany jest za optymalny, bowiem zapewnia ciągłość wieloletniego gospodarowania i ochrony zwierząt łownych przez konkretne osoby (właścicieli lub dzierżawców oraz kontrolowane pozyskanie) zainteresowane utrzymaniem populacji zwierzyny na optymalnym poziomie. Właściciel gruntu poluje osobiście lub wydzierżawia tereny stowarzyszeniom lub osobom prywatnym. Łowiectwo nadzorowane jest przez resorty rolnictwa i leśnictwa lub ochrony środowiska.

Niektóre kraje powierzają gospodarkę łowiecką stowarzyszeniom myśliwych (Polska, Węgry, Rumunia, częściowo Niemcy Szwecja, Finlandia i inne) w innych organizacje łowieckie nie mają żadnych oficjalnych uprawnień (Anglia, Dania, Norwegia). Członkostwo w organizacjach łowieckich (poza Polską i Finlandią) jest dobrowolne.

W systemie rewirowym minimalna wielkość obwodów łowieckich jest ściśle określona i zróżnicowana w różnych departamentach, krajach, landach (np. we Francji od 40 do 80 ha).

System prawny jest również zróżnicowany. W większości krajów europejskich obowiązuje jedna ustawa łowiecka. Kraje związkowe lub okręgi, np. w Niemczech (landy), mogą ustawę uzupełniać w zależności od specyfiki landu. W Austrii prawodawstwo łowieckie jest uchwalane dla każdego kraju związkowego oddzielnie, a Anglii obowiązuje kilka ustaw centralnych, i na ich podstawie poszczególne hrabstwa ustalają własne uregulowania prawne.

System licencyjny, typowy dla Ameryki Północnej, polega na tym, że polować może każdy myśliwy po wykupieniu licencji, a kontrolę nad wykonywaniem polowania sprawuje wyspecjalizowana straż łowiecka. W Europie system ten obowiązuje w Turcji, Portugalii, we Włoszech i Grecji.

Niektóre krajowe organizacje łowieckie swą symbolikę zaprezentowały na znaczkach, stemplach, całostkach i całościach pocztowych.

Rumuński Związek Łowiectwa, Wędkarstwa i Sportu jest organizacją użyteczności publicznej, reprezentuje interesy ponad 150  zrzeszonych stowarzyszeń (ponad 90% myśliwych rumuńskich i ponad 80% wędkarzy). Głównymi celami AGVPS jest ochrona różnorodności biologicznej i ochrony przyrody łowiectwa i rybołówstwa i środowiska ich bytowania, reprezentowanie interesów stowarzyszeń przynależnych i wspierających, specjalistyczną organizację krajowych mistrzostw strzeleckich, wydawanie czasopism, książek i innych dzieł z zakresu łowiectwa i wędkarstwa, organizowanie spotkań, konferencji, sympozjów i wystaw w zakresie swej działalności.

Poniżej symbole  centralnych i lokalnych organizacji łowieckich niektórych krajów europejskich.

DJV Deutscher Jagdverband e.V.  Stowarzyszenie ma nazwę "Niemiecki Związek Łowiecki - Stowarzyszenie Niemieckich Związków Łowieckich na rzecz ochrony przyrody, łowiectwa i przyrody".

Węgierski Związek Łowiecki obecnie Orszagos Magyar Vadaszati Vedegylet .

Polski Związek Łowiecki. Stempel okolicznościowy z okazji XVII Krajowego Zjazdu  wydany z inicjatywy i projektu Krzysztofa Mielnikiewicza.

Chorwacki Związek Łowiecki

15 rocznica związku łowieckiego w okręgu Karlovac (Chorwacja)

25 - lecie  Towarzystwa Łowieckiego w Durdevacu (Chorwacja)

We Francji centralna organizacja łowiecka (Union  Nationale des Federations Chasseurs) zrzesza federacje łowieckie (Federation Depertementale des Chasseurs) działające w imieniu państwa na obszarze departamentu lub jego części (we Francji jest 96 departamentów). Składkę płacą myśliwi w departamencie w którym polują na zasadzie: dzierżawy obwodu, zaproszenia lub posiadania prywatnych terenów łowieckich. Organizacja reprezentuje myśliwych wobec władz, rolników (odszkodowania), a władze są wybierane w wyborach bezpośrednich. Organizacje mają swoje oznaki i wydają znaczki potwierdzające opłatę składki (podobne jak na kontynencie amerykańskim), które są obiektem zainteresowań kolekcjonerskich, choć nie są to walory filatelistyczne.

Centralne i lokalne organizacje łowieckie w krajach europejskich, podobnie jak Polski Związek Łowiecki, organizują, sponsorują lub patronują licznym imprezom myśliwskim (konkursom, festiwalom filmowym i plastycznym, festynom, polowaniom okazjonalnym itp. imprezom). W filatelistycznym reklamowaniu takich imprez przodują federacje, organizacje francuskie i prywatni posiadacze obwodów łowieckich.

Targi futrzarskie w Lipsku mają przedwojenne tradycje. Jak informuje wirnik (u góry z prawej) w 1921 r. obchodziły 20 lecie istnienia.  Podczas tej popularnej imprezy targowej odbywały się międzynarodowe wystawy łowieckie i futrzarskie (Internationale Jagdausstellung, (Internationale Pelzfachausstellung).

Na cyklicznych francuskich targach krajowych oferowany jest bogaty asortyment sprzętu łowieckiego.

"Jaspowa" to międzynarodowe targi łowiectwa i wędkarstwa organizowane w centrum wystawowym w Salzburgu.

"Era Messut" to kilkudniowe międzynarodowe targi  branży sportowej i łowieckiej odbywające się w Riihimaki  w Finlandii.

Targi w Lipsku (patrz wyżej).

Rosyjscy kupcy ze swoimi towarami.

W latach 1928 -1939 w Wilnie odbywały się Targi Wschodnie, w ramach których prezentowano kilkanaście branż, w tym futrzarstwo i artykuły myśliwskie.

Na III Jarmarku Poleskim w Pińsku książę Karol Radziwiłł i hr. Pusłowski wystawili okazały pawilon łowiecki, w którym zaprezentowano najlepsze trofea kresowe. W ramach targów przeprowadzono I pokaz psów myśliwskich. Całości imprez myśliwskich patronowała Poleska Wojewódzka Rada Łowiecka, której przewodniczył ks. Karol Radziwiłł. Na datowniku okolicznościowym czapla (a nie bocian jak twierdzą niektórzy filateliści), o czym świadczy wygięta charakterystycznie szyja i co ważniejsze widoczne rajery, których bociany nie posiadają.

Na stemplach okolicznościowych  teksty reklamujące festyny i polowania w różnych departamentach francuskich.

Znaczki opłaty i prawa polowania w określonych departamentach we Francji i w Kanadzie. Walory niefilatelistyczne.

Polski Związek Łowiecki

Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działają na rzecz ochrony przyrody poprzez regulację liczebności populacji zwierząt łownych (Statut PZŁ).

Szczegółowo o historii powstania PZŁ i jego działalności międzywojennej można przeczytać w zakładce "Moje ścieżki kulturowe/artykuły prasowe".

Działania myśliwych wyrosły z wielowiekowej tradycji, która jest do dnia dzisiejszego pielęgnowana i kultywowana przez prawie 120 tysięcy członków PZŁ. Spuścizna historyczna i kulturowa łowiectwa określa tożsamość myśliwych, jest dla nich powodem do dumy, gdyż stanowi nierozerwalny element kultury narodowej, ale i wyróżnia ich od innych grup społecznych czy zawodowych. Znajomość łowieckiej kultury, pomnażanie jej dorobku, przestrzeganie i krzewienie zasad etyki, podnoszenie wiedzy łowieckiej, działanie na rzecz jedności polskiego łowiectwa i dbałość o jego dobre imię przez wszystkich myśliwych, są najważniejszymi działaniami zapewniającymi łowiectwu przyszłość.

W szeroką działalność kulturalną, głównie z inspiracji Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej PZŁ, wpisuje się, może na niewystarczającą skalę, działalność filatelistyczna dokumentująca ważniejsze wydarzenia związkowe i klubowe. Wydania Poczty Polskiej, określone planem emisyjnym znaczków i całostek są, a w zasadzie były wydaniami jednostkowymi. Od 1998 r. nic stricte "myśliwskiego" się nie ukazało, poza mieszczącymi się w temacie "łowiectwo" zwierzętami łownymi, psami myśliwskimi, ochroną przyrody, a ostatnio  cytatem "ogary poszły w las". Poniższe walory filatelistyczne (wiele zamieszczono w innych działach) dokumentują głównie jubileusze związku i związane z nimi wystawy łowieckie, imprezy hubertowskie, działalność klubową itp. zdarzenia.

Krzysztof Mielnikiewicz był inicjatorem wydania przez Pocztę Polską dwóch kart pocztowych z okazji zjazdu, projektantem tych kart i okolicznościowego datownika pocztowego oraz pierwszej w historii poczty erki "myśliwskiej" na listy polecone. Karty i stempel były stosowane na stoisku pocztowym funkcjonującym podczas zjazdu.

Okrągłe Jubileusze Polskiego Związku Łowieckiego obchodzone były uroczyście w całym okresie powojennym. Pomimo różnych realiów politycznych, w jakich się odbywały zawsze priorytetem było pokazanie jedności Polskiego Związku Łowieckiego, niekiedy walka o tę jedność oraz troska o ochronę przyrody. W ostatnim dwudziestopięcioleciu jubileusze nabrały bogatszych form i treści, co ma związek z postępem demokratycznych przemian, możliwością swobodnego wypowiadania się, ukazywania dorobku kulturowego w sferze materialnej i duchowej. Jubileusze uzewnętrzniają się setkami imprez podczas których myśliwi manifestują wierność tradycjom łowieckim, ukazują dorobek organizacyjny i kulturowy podkreślając, że stanowią one trwały fundament istnienia związku i są elementem integracji myśliwych.

Na dzisiejsze jubileusze składają się msze hubertowskie, festyny, parady myśliwskie z udziałem polityków, parlamentarzystów, duchownych, władz łowieckich, samorządowych, akademie okręgowe i regionalne, podczas których zasłużeni myśliwi dekorowani są odznaczeniami państwowymi i myśliwskimi. Akademiom towarzyszą wystawy, koncerty muzyczne oraz występy znanych artystów scen polskich, zawody strzeleckie pokazy i konkursy kynologiczne oraz sokolnicze. Kongresy Kultury Łowieckiej są imprezami o randze międzynarodowej, pokazują że polskie łowieckie dziedzictwo kulturowe należy do najbogatszych.

Emisje Poczty Polskiej z okazji 50 - lecia i 75 - lecia Polskiego Związku Łowieckiego.

Stempel okolicznościowy zaprojektowany przez Mateusza Krupińskiego - członka KKiKŁ PZŁ, stosowany na Targach "Hubertus Expo" 2003 r. w Warszawie

Kartka Pocztowa i stempel okolicznościowy zaprojektowane przez Krzysztofa Mielnikiewicza, stosowane na targach "Hubertus Expo" 2008 r. w Warszawie. Obraz (akryl) malował Andrzej Łepkowski.

Karty pocztowe i stempel okolicznościowy autorstwa Bogusława Bauera. zdjęcie i grafika na kartce i stemplu przedstawiają obelisk św. Huberta  ufundowany w 1938 r. przez Bolesława Włodkowskiego (1876-1940).

Kartka pocztowa zaprojektowana przez Kazimierza Niedbalskiego i Piotra Sumarę, oraz stempel projektu Leszka Kacprzykowskiego  - myśliwych z Bydgoszczy.

Znaczek personalizowany, kartka pocztowa i stempel okolicznościowy wg projektu Krystiana Żurawskiego, wydane z inicjatywy  Kazimierza Niedbalskiego.

Znaczki personalizowane wydane przez Krzysztofa Oleszczuka z Lubelskiego Oddziału KKiKŁ  PZŁ. Nakład 30 szt. Projekt graficzny wykonał Sławomir Olszyński.

Znaczek personalizowany  wydany przez Krzysztofa Mielnikiewicza

W 1972 roku powołano do życia Klub Kolekcjonera przy Muzeum Łowieckim w Warszawie, a w 1990 roku przy ZG PZŁ Kluby Miłośników Języka Łowieckiego i Sygnalistów Myśliwskich.

Znaczki personalizowane, stempel okolicznościowy i kartki pocztowe beznominałowe wydane przez KKiKŁ PZŁ z inicjatywy i wg projektu Krzysztofa Mielnikiewicza z okazji jubileuszu 40 - lecia klubu.

Karty beznominałowe projektowali Ignacy Stawicki i Andrzej Lipka (po prawej).

Znaczki personalizowane wydane z okazji:

1.  X Krajowego Zjazdu Delegatów KKiKŁ, który odbył sie 11-12.06.2016 r. w Zwierzyńcu. Inicjatywa Janusza Sieka, projekt Sławomira Olszyńskiego

2. Jubileuszu 40-lecia Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej PZŁ. Inicjatywa i projekt Krzysztofa Mielnikiewicza.

3.  Jubileuszu 20-lecia biuletynu "Kultura Łowiecka". Inicjatywa i projekt Krzysztofa Mielnikiewicza.

Walory filatelistyczne wydane przez KKiKŁ z okazji XI Krajowego Zjazdu delegatów klubu w Kozłówce. Pomysłodawcą wydawnictw był Krzysztof Oleszczuk - prezes oddziału klubu w Lublinie.

Inne kluby i bractwa

W Polskim Związku Łowieckim funkcjonuje przy ZG PZŁ klub Sygnalistów Myśliwskich, powstały w 2010 r. Jest to organizacja, której zadaniem jest utrzymywanie i rozwijanie jednej z najpiękniejszych tradycji polskiego łowiectwa, jaką jest gra na rogu myśliwskim (Maciej Strawa).

Zakon Kawalerów Orderu Złotego Jelenia założony został przez ostatniego Piasta - Jerzego Wilhelma w 1672 roku w Brzegu. Reaktywowany w 1998 z inicjatywy Marka Piotra Krzemienia w Lanckoronie. Znaczek personalizowany z orderem zakonu projektował M. P. Krzemień, a stempel okolicznościowy  Krzysztof Mielnikiewicz.

Znaczek personalizowany wg projektu Ignacego Stawickiego wydany z okazji jubileuszu Bractwa Św. Huberta w Śliwicach.

Festyny, spotkania, hubertusy

Hubertus Spalski, zapoczątkowany w 1930 r.  przez prezydenta Ignacego Mościckiego i reaktywowany w 2001 przez Polski Związek Łowiecki (okręg piotrkowski) posiada bogatym programie składającym się z porannej mszy w kaplicy prezydenckiej przed ołtarzem z rzeźbą św. Huberta, uroczystej odprawy kilkuset myśliwych, polowania i posiłku w łowisku, uroczystego pokotu i wieczornych biesiad w miejscowych restauracjach. Podobne scenariusze mają hubertusy: węgrowski, garwoliński, żagański, janowsko-podlaski i wiele innych.

Znaczki personalizowane dokumentujące hubertusy spalski i węgrowski zaprojektował i wydał Krzysztof Mielnikiewicz.

Do tradycji weszły Ogólnopolskie Spotkania Łowieckie „Darz Bór” w Połczynie Zdroju. Jest to otwarta impreza organizowana od 2001 r. przez  Polski Związek Łowiecki w Koszalinie i Urząd Miasta w Połczynie Zdroju. Celem spotkań jest ukazanie kulturotwórczej roli łowiectwa, krzewienie kultury i etyki łowieckiej. Służą ku temu jarmarki myśliwskie, prezentacje oraz konkursy muzyczne, wokalne i kulinarne, wystawy łowieckie, zawody strzeleckie i wiele innych imprez z łowiectwem w roli głównej.

Kartki pocztowe beznominałowe i stemple dodatkowe, wydane przez Pocztę Polską  z okazji połczyńskich spotkań.

Od 2013 r. ZO PZŁ w Lublinie, przy współpracy z Muzeum Zamojskich w Kozłówce i innymi instytucjami kultury, organizuje Lubelskie Dni Kultury Łowieckiej. Imprezę tę udokumentowali filatelistycznie działacze Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej Krzysztof Oleszczuk i Sławomir Olszyński.

Hubertusa Pomorskiego przy centrum Myśliwskim "Zamek Gniew" zorganizował Andrzej Lipka, który był też inicjatorem wydania znaczka personalizowanego z tej okazji.

Koła łowieckie

Koło łowieckie jest jednostką organizacyjną Polskiego Związku Łowieckiego posiadającą osobowość prawną zrzeszającą od kilkunastu do kilkudziesięciu myśliwych i prowadzącą gospodarkę łowiecką na dzierżawionym przez siebie obwodzie łowieckim. Na początku 2017 r. większość spośród 120 610 myśliwych zrzeszonych w PZŁ (poza niestowarzyszonymi z kołem łowieckim) należało do 2559 kół łowieckich.

Praca kół łowieckich i postawa etyczna myśliwych decydują w największym stopniu o wizerunku polskiego łowiectwa. Wiele kół przykłada dużą wagę do popularyzacji w społeczeństwie roli myśliwych w ochronie przyrody, ukazuje dorobek kulturowy (malarstwo, rzeźba, literatura, fotografia, muzyka i in. dziedziny sztuki), a także wzbogaca ten dorobek organizując cykliczne imprezy kulturalne, budując kapliczki, witraże, obeliski ku czci św. Huberta, wydając książki medale, odznaki i walory filatelistyczne i wiele innych pamiątek materialnych.

Poniżej zamieszczono kartki pocztowe beznominałowe ze znaczkami personalizowanymi lub obiegowymi  (całości filatelistyczne), wydane przez różne koła łowieckie.

W myśl zasad obowiązujących w filatelistyce tematycznej kartki pocztowe beznominałowe, pomimo że wydane zostały przez Pocztę Polską,  traktowane są jako druki pocztowe. Znaczki personalizowane, pełnoprawne znaki opłaty pocztowej, uważane są za wydania fantazyjne (okolicznościowe) i są nieuwzględniane przy ocenie eksponatów na wystawach krajowych i międzynarodowych.

Walory te mają bardzo duże znaczenie w propagowaniu historii i kultury łowieckiej, świadczą o aktywności działaczy łowieckich, kolekcjonerów, stanowią ważny składnik kronik i wystaw łowieckich. Myśliwym kolekcjonerom, filatelistom łowieckim należą się duże słowa uznania za podejmowane inicjatywy filatelistyczne i życzyć kolejnych sukcesów na tym polu.

Znaczki wydane z okazji jubileuszu 60-lecia WKŁ 137 "Jenot" w Komorowie. Karty (niefilatelstyczne) i znaczki projektował Lech Łukaszek.

Inicjatywy wydawnicze Kół Łowieckich  "Żbik" w Mosinie i WKŁ nr 432 "Ryś" w Lesznie Wielkopolskim  z okazji jubileuszy tych kół.

Kartka pocztowa wydana z okazji 25-lecia KŁ "Roztocze" w Zamościu. Projekt Jerzego Garbacza.

Prawidłowa całość filatelistyczna (znaczek i datownik okolicznościowy) wzmocniona kartką pocztową beznominałową.

Pełnoprawna całość pocztowa wydana z inicjatywy  KŁ "Łoś" w Białej Podlaskiej z dodrukiem wykonanym za zgodą Ministra Łączności  na całostce pocztowej Ck 62.

Krzysztof Mielnikiewicz

copyright: Krzysztof Mielnikiewicz

wszelkie prawa zastrzeżone